RODE DRAAD (2)

Een beetje raar.

Een paar dagen geleden schreef ik RODE DRAAD (1).
Daarin stond een ogenschijnlijk te lang stukje over de diepgang die andere, veelal oudere en slechtere, schrijvers hebben ("Wie goed doet, goed ontmoet."). Ik heb er nog aan gedacht om het te bekorten, maar vond het niet de moeite waard.
Ik heb enkele kennissen gevraagd om "Het Ontstoffen" te lezen.
Ik bedacht dat ik zelf ook wel wat onderzoek kon doen. Bij Toonder weet je het nooit. Elk woord kan een diepere betekenis hebben.

Ik googlede "Holle" en las het sprookje van "Vrouw Holle" (Grimm), dat ik niet kende, al zal ik het vast vroeger wel eens gehoord hebben.
Dit is een zuiver geval van "Wie goed doet, goed ontmoet."!
In het kort:
Er was eens een weduwe met twee dochters. De ene was lelijk en lui, de andere was mooi en vlijtig. De moeder hield veel meer van de luie lelijke.
Deze laatste liet eens een spoel uit haar door het spinnen bloedende handen glippen, recht in de waterput. Ze ging erachter aan en werd wakker in het mooie land van vrouw Holle. Ze deed daar haar best en kwam met goudstukken overladen weer terug.
De moeder stuurde nu ook de luie lelijke de put in.
De luie lelijke wilde ook wel wat goud, maar was te lui en werd uiteindelijk overdekt met pek.

Is ook dit een stukje van het rode draadje in mijn leven?