Marten Toonder was naar mijn mening één van de grootste schrijvers die Nederland gekend heeft. Hij illustreerde zijn verhalen zelf. Daardoor was hij een maker van "beeldverhalen", een striptekenaar. Tot in de jaren '60 werd over dit genre gezegd, dat het kinderen "leeslui" maakte en het dus vermeden of zelfs verboden moest worden
Marten Toonder was, naar hij zelf zei, een verhaaltjesverteller.
Maar hij was meer.
In vele van zijn werken zat veel diepte.
In de verhaaltjes van anderen bleef het leerzame beperkt tot iets stichtelijks als "Wie goed doet, goed ontmoet". Je kent het wel:
Pietje was gierig en hield alle pitahaja's zelf. Omdat Pietje zijn pitahaja's niet in een keer op kon krijgen zag hij de helft verrotten. En omdat hij er veel te veel naar binnen gewerkt had werd hij helemaal groen met paarse spikkeltjes. En alle meisjes vonden hem een lelijkerd.
Brave Henk deelde heel verstandig zijn fruit: Zo had iedereen wat en hoefde er niets weggegooid te worden. En het deugdzame meisje dat elke zondag trouw naar catechismus ging, vond Brave Henk de geschikte man om 34 kinderen voor te baren.
"Wie goed doet goed ontmoet"
Marten Toonder was een meester in het abstraheren en vervolgens personificeren van elementen uit de maatschappij. En maakte daarvan en daarover bijna allegorische verhalen.
Een van de eerste "Bommels" die ik ooit las heeft op meerdere punten in mijn leven een belangrijke rol gespeeld.
Het heette:
HET ONTSTOFFEN
Ik las het in 1975.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
.jpg)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten