Schathemeltjerijk.
Dit woord staat bovenaan de lijst leuke woorden in het Nederlands.
Het zit raar in elkaar. Er staat "hemeltje" tussen "schat" en "rijk" in. Het woord klinkt leuk door het diminutief.
De woorden "rijk" en vooral "schatrijk" hebben een neutrale bijklank -en soms klinkt er wat afgunst in door.
Maar "schathemeltjerijk" heeft dat niet.
woensdag 9 december 2009
dinsdag 8 december 2009
Intrigerende woorden (7) Beschermdst
Beschermdst.
Een kort woordje met een cluster van maar liefst 5 consonanten.
Het Nederlands kent twee woorden (superlatieven niet meegerekend) met een cluster van 4 consonanten in één lettergreep:
ernst
herfst
Wie kent meer van deze clusters (buitenlandse woorden als borjstsj en gecrashtst doen niet mee)?
Een kort woordje met een cluster van maar liefst 5 consonanten.
Het Nederlands kent twee woorden (superlatieven niet meegerekend) met een cluster van 4 consonanten in één lettergreep:
ernst
herfst
Wie kent meer van deze clusters (buitenlandse woorden als borjstsj en gecrashtst doen niet mee)?
Intrigerende woorden (6) Johannesboombroodpitmeel
Johannesboombroodpitmeel.
Meel gemaakt van de pitten van de vrucht (Johannesboombrood) van de Johannesbroodboom.
Mij klinkt "pitmeel", dus zonder "Johannesboombrood" of kerse(n) ervoor raar in de oren. Waarom niet "pitten" ipv pit? Het suggereert dat de pitten eerst zodanig zijn bewerkt, dat ze niet meer afzonderlijk waar te nemen zijn. Dat zal dan wel. Moeten Johannesboombrood en Johannesbroodboom eigenlijk met hoofdletter geschreven worden?
Kippe(n)soep wordt doorgaans gemaakt van klonten slachtafval en zou dus eigenlijk "kipsoep" moeten heten.
Kersenpit(ten)meel is (volgens de NTU?) gemaakt van de pitten van kersen.
Kersepitmeel is volgens de NTU niet gemaakt van de pit van één kers (Dan moet het -bizar- toch echt kerseNpitmeel zijn). Kersepitmeel is een heel griezelige substantie.
Meel gemaakt van de pitten van de vrucht (Johannesboombrood) van de Johannesbroodboom.
Mij klinkt "pitmeel", dus zonder "Johannesboombrood" of kerse(n) ervoor raar in de oren. Waarom niet "pitten" ipv pit? Het suggereert dat de pitten eerst zodanig zijn bewerkt, dat ze niet meer afzonderlijk waar te nemen zijn. Dat zal dan wel. Moeten Johannesboombrood en Johannesbroodboom eigenlijk met hoofdletter geschreven worden?
Kippe(n)soep wordt doorgaans gemaakt van klonten slachtafval en zou dus eigenlijk "kipsoep" moeten heten.
Kersenpit(ten)meel is (volgens de NTU?) gemaakt van de pitten van kersen.
Kersepitmeel is volgens de NTU niet gemaakt van de pit van één kers (Dan moet het -bizar- toch echt kerseNpitmeel zijn). Kersepitmeel is een heel griezelige substantie.
zondag 6 december 2009
Film (1) 2012
Kort geleden ben ik naar 2012 geweest. Een kennis houdt van spectakelfilms. En ach, ik had al een hele tijd geen film meer gezien, dus ik ging maar eens mee.
Zoals wel vaker was deze film nog erger dan ik vreesde.
- Nauwelijks of geen verhaal.
De wereld vergaat volgens de Mayakalender in 2012 (Inmiddels weten we dat dat ook nog eens op een rekenfoutje berust). Hoe dat dan wel zit wordt in de film niet eens uitgelegd.
- Beroerde special effects.
En tja, als het verhaal en de nauwelijks te ontwaren subplotjes niet veel soeps zijn, dan verwacht je toch iets van de speciale effecten.
Helaas heb ik lagere school gehad en dus "zie" ik heel veel van wat onmogelijk is.
Bah.
Zoals wel vaker was deze film nog erger dan ik vreesde.
- Nauwelijks of geen verhaal.
De wereld vergaat volgens de Mayakalender in 2012 (Inmiddels weten we dat dat ook nog eens op een rekenfoutje berust). Hoe dat dan wel zit wordt in de film niet eens uitgelegd.
- Beroerde special effects.
En tja, als het verhaal en de nauwelijks te ontwaren subplotjes niet veel soeps zijn, dan verwacht je toch iets van de speciale effecten.
Helaas heb ik lagere school gehad en dus "zie" ik heel veel van wat onmogelijk is.
Bah.
Aftakeling (1) 55
Binnenkort word ik 55.
Oficieel "senior", laagbejaarde.
Het is de leeftijd waarop velen van ons naar hun pensioen toewerken. Ze gaan dan van hun leven genieten.
Sommigen lukt dat niet. Ze hebben altijd gewerkt, 40 of meer uren in de week. En er is niets voor in de plaats. De spanningen met partner lopen op en opeens is de midlife crisis in alle hevigheid daar.
Anderen willen wel, maar kunnen niet meer. Het lijf wil niet meer, of de geest weigert. Wat ooit een fantastische vakantie leek, is nu alleen maar vermoeiend.
Hoe het met mij zal gaan weet ik niet.
De vooruitzichten zijn niet gunstig. Een tonnetje schuld en een lijf dat steeds meer medicijnen nodig heeft (voor de liefhebbers: Insuline, Mycophenolaat-mofetil, Tacrolimus, Prednisolon, Amlodipine, Perindopril, Losartan, Furosemide, Alphacalcidol, KCl, Modafinil, Pravastatine.).
Toch denk ik dat mijn leven binnenkort wat beter wordt.
Waarom weet ik niet. Het is een niet uit te leggen gevoel.
Oficieel "senior", laagbejaarde.
Het is de leeftijd waarop velen van ons naar hun pensioen toewerken. Ze gaan dan van hun leven genieten.
Sommigen lukt dat niet. Ze hebben altijd gewerkt, 40 of meer uren in de week. En er is niets voor in de plaats. De spanningen met partner lopen op en opeens is de midlife crisis in alle hevigheid daar.
Anderen willen wel, maar kunnen niet meer. Het lijf wil niet meer, of de geest weigert. Wat ooit een fantastische vakantie leek, is nu alleen maar vermoeiend.
Hoe het met mij zal gaan weet ik niet.
De vooruitzichten zijn niet gunstig. Een tonnetje schuld en een lijf dat steeds meer medicijnen nodig heeft (voor de liefhebbers: Insuline, Mycophenolaat-mofetil, Tacrolimus, Prednisolon, Amlodipine, Perindopril, Losartan, Furosemide, Alphacalcidol, KCl, Modafinil, Pravastatine.).
Toch denk ik dat mijn leven binnenkort wat beter wordt.
Waarom weet ik niet. Het is een niet uit te leggen gevoel.
woensdag 4 november 2009
Verbinden met n, s, niets of ???
Een jaar of wat geleden hadden ze een nieuwe spelling verzonnen. "Ze" was geloof ik de Nederlandse Taalunie. Stormen van meestal terechte kritiek. En dus wijzigingen en wijzigingen van wijzigingen.
Ik begreep al snel waarom mijn grootmoeder, Aagje (geboren) Koedooder, tot het eind van haar 97-jarige leven consequent de spelling is blijven hanteren waarmee ze was opgevoed, rond de eeuwwisseling, die van 1900/1 dus.
Waar velen boos om waren (ik ook) was de invoering van het
"noodzakelijk meervoud"
Sommige woorden in het Nederlands bestaan uit twee delen.
Die twee delen werden/worden verbonden met danwel een "n", danwel een "s". En soms ook met helemaal niets.
Jaren geleden heb ik mezelf wat aangedaan toen ik in een cursus Nederlands voor Nederlanders las dat je een verbindings-s moet schrijven als je hem hoort. Voor de grap begon ik toen woorden met en zonder "s" uit te spreken, met als gevolg dat ik mijn gevoel voor deze regel (die geen echte regel is dus eigenlijk) totaal kwijtraakte.
Daardoor weet ik niet meer wat het moet zijn:
"bijstandmoedermobiel",
"bijstandsmoedersmobiel",
"bijstandsmoedermobiel",
"bijstandmoedersmobiel"?
Maar de NTU (die al niet eens weet hoe je NTU voluit moet schrijven) heeft de boel verergerd.
De verbindings-s en de verbindings-n waren rudimenten van wat ooit genitivi geweest waren. Onzesuffe taal heeft in de afgelopen duizenden jaren bijna al zijn flexie verloren. Helaas bijna. We hebben nog meervouden op -en en op -s en (hier niet ter zake doende) andere uitgangen op bijvoorbeeld -t en -den. En die achterlijke Belgen, die die meer ideeën hebben over uitgangen (Bijvoorbeeld de genitief van een meervoud, bij ons onbekend) hebben neiging om ennetjes in te voegen als zij dat lekkerder vinden klinken, net als hun zuiderburen.
Orde in de chaos zou best een goed idee kunnen zijn, al is het alleen maar als service voor de beklagenswaardigen die gedwongen worden om onze uitstervende taal te leren.
Maar nee: De NTU heeft iets toegevoegd waardoor de chaos alleen maar groter is geworden. Het
"noodzakelijk meervoud"
De verbindings-n moet geschreven worden als het eerste deel van de samenstelling een meervoud op -en heeft en niet een op -s. ook als die n er nooit geweest is en ook nooit zo is uitgesproken!!!!
kippeNsoep, panneNkoek, koekeNpan.
Iemand die ik lang gekend heb onder zijn nom de plûme, Gedachtensprong, had opeens een "foute" nick.
De malloten die dit verzonnen, constateerden dat iedereen om hun heen al lang de slot-ennen van meervouden niet uitspraken. Ze kwamen blijkbaar allemaal uit A'dam en omstreken.
De verbindings-n moet geschrevih worde als het eerste deel van de samenstelling een meervoud op -ih heeft en niet een op -s. ook als die n er nooit geweest is en ook nooit zo is uitgesprokih!!!! kippeNsoep, panneNkoek, koekeNpan. Iemand die ik lang gekend heb onder zijn nom de plûme, Gedachte(n)sprong, had opeens een "foute" nick. De mallotih die dit verzonnih, constateerdih dat iedereen om hun heen al lang de slot-ennih van meervoudih niet uitsprakih. Ze kwamih blijkbaar allemaal uit A'dam en omstrekih.
Tja, ik woon al heel lang niet meer in de Randstad. Als ik een n zie spreek ik hem ook uit. Net als bijvoorbeeld vele Belgen die ook niet blij waren.
En, o ja, er waren natuurlijk ook uitzonderingen. Iets met samenstellingen van beesten en planten of zo die nu eens wel, dan weer niet bladibla. En ook een lijst woorden waar niemand meer van wist hoe ze ontstaan waren. Niet zo heel raar eigenlijk, maar je hebt zomaar weer een lijst die je uit je hoofd moet leren.
Wat is een wallebak? Ik heb het opgezocht: wallebak = zwierbol. Een van de uitzonderingen.
Niemand heeft ons, de gebruikers van het Nederlands, gevraagd wat we eigenlijk willen.
Een historische spelling zoals die van het Engels? Heeft zo zijn nadelen. Ik zag eens een Engelsman op de BBC helemaal afgemaakt worden omdat hij "pumice" uitsprak als "pjoemis". De vuige presentator ging grapjes maken met "olaive oil".
Een spelling zoals die van het Frans? Die helpt bij het leren van de taal, maar heeft geen één-op-één relatie meer met de uitspraak. Elle a, elle l'a, Ella, ...
Een spelling die zich strikt houdt aan die van de uitspraak, zoals die van klassiek Latijn van de tijd van Gaius Iulius Caesar? Het nadeel is dat de taal verandert en dat dus ook de spelling mee moet veranderen. Dat gebeurde in het Latijn niet. Caesar (~kaesar) werd later (~sezar).
Hoe het allemaal had gemoeten kan ik in dit postje niet beschrijven.
Maar wat die verbindings-n betreft: Aangezien de gemiddelde Nederlander nauwelijks nog genitivi gebruikt en de -n "gevoeld" wordt als een meervoud, laten we de n gewoon laten staan als we kippensoep trekken van een pakketje kippenafval en kippesoep als we hem brouwen van 1 kip. Ruggegraat is 1 rug. Een pannekoek wordt in 1 pan gebakken. Al dan niet gekruid met roosmarijn en geserveerd met apenkool.
Ik zou het op elke stratenhoek willen uitschreeuwen.
Bevrijd ons van de NTU!!!!
Ik begreep al snel waarom mijn grootmoeder, Aagje (geboren) Koedooder, tot het eind van haar 97-jarige leven consequent de spelling is blijven hanteren waarmee ze was opgevoed, rond de eeuwwisseling, die van 1900/1 dus.
Waar velen boos om waren (ik ook) was de invoering van het
"noodzakelijk meervoud"
Sommige woorden in het Nederlands bestaan uit twee delen.
Die twee delen werden/worden verbonden met danwel een "n", danwel een "s". En soms ook met helemaal niets.
Jaren geleden heb ik mezelf wat aangedaan toen ik in een cursus Nederlands voor Nederlanders las dat je een verbindings-s moet schrijven als je hem hoort. Voor de grap begon ik toen woorden met en zonder "s" uit te spreken, met als gevolg dat ik mijn gevoel voor deze regel (die geen echte regel is dus eigenlijk) totaal kwijtraakte.
Daardoor weet ik niet meer wat het moet zijn:
"bijstandmoedermobiel",
"bijstandsmoedersmobiel",
"bijstandsmoedermobiel",
"bijstandmoedersmobiel"?
Maar de NTU (die al niet eens weet hoe je NTU voluit moet schrijven) heeft de boel verergerd.
De verbindings-s en de verbindings-n waren rudimenten van wat ooit genitivi geweest waren. Onze
Orde in de chaos zou best een goed idee kunnen zijn, al is het alleen maar als service voor de beklagenswaardigen die gedwongen worden om onze uitstervende taal te leren.
Maar nee: De NTU heeft iets toegevoegd waardoor de chaos alleen maar groter is geworden. Het
"noodzakelijk meervoud"
De verbindings-n moet geschreven worden als het eerste deel van de samenstelling een meervoud op -en heeft en niet een op -s. ook als die n er nooit geweest is en ook nooit zo is uitgesproken!!!!
kippeNsoep, panneNkoek, koekeNpan.
Iemand die ik lang gekend heb onder zijn nom de plûme, Gedachtensprong, had opeens een "foute" nick.
De malloten die dit verzonnen, constateerden dat iedereen om hun heen al lang de slot-ennen van meervouden niet uitspraken. Ze kwamen blijkbaar allemaal uit A'dam en omstreken.
De verbindings-n moet geschrevih worde als het eerste deel van de samenstelling een meervoud op -ih heeft en niet een op -s. ook als die n er nooit geweest is en ook nooit zo is uitgesprokih!!!! kippeNsoep, panneNkoek, koekeNpan. Iemand die ik lang gekend heb onder zijn nom de plûme, Gedachte(n)sprong, had opeens een "foute" nick. De mallotih die dit verzonnih, constateerdih dat iedereen om hun heen al lang de slot-ennih van meervoudih niet uitsprakih. Ze kwamih blijkbaar allemaal uit A'dam en omstrekih.
Tja, ik woon al heel lang niet meer in de Randstad. Als ik een n zie spreek ik hem ook uit. Net als bijvoorbeeld vele Belgen die ook niet blij waren.
En, o ja, er waren natuurlijk ook uitzonderingen. Iets met samenstellingen van beesten en planten of zo die nu eens wel, dan weer niet bladibla. En ook een lijst woorden waar niemand meer van wist hoe ze ontstaan waren. Niet zo heel raar eigenlijk, maar je hebt zomaar weer een lijst die je uit je hoofd moet leren.
Wat is een wallebak? Ik heb het opgezocht: wallebak = zwierbol. Een van de uitzonderingen.
Niemand heeft ons, de gebruikers van het Nederlands, gevraagd wat we eigenlijk willen.
Een historische spelling zoals die van het Engels? Heeft zo zijn nadelen. Ik zag eens een Engelsman op de BBC helemaal afgemaakt worden omdat hij "pumice" uitsprak als "pjoemis". De vuige presentator ging grapjes maken met "olaive oil".
Een spelling zoals die van het Frans? Die helpt bij het leren van de taal, maar heeft geen één-op-één relatie meer met de uitspraak. Elle a, elle l'a, Ella, ...
Een spelling die zich strikt houdt aan die van de uitspraak, zoals die van klassiek Latijn van de tijd van Gaius Iulius Caesar? Het nadeel is dat de taal verandert en dat dus ook de spelling mee moet veranderen. Dat gebeurde in het Latijn niet. Caesar (~kaesar) werd later (~sezar).
Hoe het allemaal had gemoeten kan ik in dit postje niet beschrijven.
Maar wat die verbindings-n betreft: Aangezien de gemiddelde Nederlander nauwelijks nog genitivi gebruikt en de -n "gevoeld" wordt als een meervoud, laten we de n gewoon laten staan als we kippensoep trekken van een pakketje kippenafval en kippesoep als we hem brouwen van 1 kip. Ruggegraat is 1 rug. Een pannekoek wordt in 1 pan gebakken. Al dan niet gekruid met roosmarijn en geserveerd met apenkool.
Ik zou het op elke stratenhoek willen uitschreeuwen.
Bevrijd ons van de NTU!!!!
Intrigerende woorden (5) bijstandsmoedermobiel
Bijstandmoedersmobiel:
Een ouderwetse fiets met fietstassen, een kinderzitje achterop en een aan het stuur, plus een mandje.
Zomaar een typisch Nederlands woord. Nederland in al zijn grootsheid en kleinheid.
Een ouderwetse fiets met fietstassen, een kinderzitje achterop en een aan het stuur, plus een mandje.
Zomaar een typisch Nederlands woord. Nederland in al zijn grootsheid en kleinheid.
dinsdag 3 november 2009
Intrigerende woorden (4) bouwvakkersdécolleté
bouwvakkersdécolletee
Jakkes wat ziet dat er lelijk uit. Ik vrees echter dat dit de offischele spelling is. Ik kan hier niet tegen dus ik doe het liever op zijn ouderwetsch.
Een Nederlands woord dat zelfs de Belgen zouden weten te appréciëren (Moet hier wel een streepje op eigenlijk?).
Voor wie niet weet wat een bouwvakkersdécolleté is:
Stel je een bouwvakker voor die met zijn rug naar je gekeerd bukt of door de knieën gaat, gekleed in spijkerbroek, te korte onderbroek (want niet zichtbaar) en te kort hemd/T-shirt (want het blijft niet binnen de broek). Het geheel met de nadrukkelijk zichtbare spleet heet bouwvakkersdécolleté.
Eigenlijk hoort een bouwvakkersdécolleté bij een bouwvakker. Maar zoals dat zo vaak gaat, gaat zo'n woord een eigen leven leiden.
Bij extensie wordt het ook gebruikt voor die gevallen waarin je getracteerd wordt op een dikretige 40+ vrouw gekleed in te krappe trainingsbroek die in de supermarkt de merkloze macaroni van 67 cent de kilo probeert te pakken.
Om een of andere reden zie ik, hoewel onmiskenbaar heteroseksueel, toch liever de oorspronkelijke bouwvakkervariant.
Recentere ontwikkelingen brachten nieuwe mogelijkheden voor het gebruik van "bouwvakkersdécolleté".
De moderne vrouwenbroek die niet op de heupen maar op het schaambeen wordt gedragen is ook aan de achterkant wat lager.
De combinatie met iel ondergoed geeft soms onverwachte inkijk.
En in dit laatste geval is soms de weerzin tegen het geheel verdwenen.
Een schalks jong bouwvakkersdécolleteetje heeft al menigeen doen glimlachen.
Jakkes wat ziet dat er lelijk uit. Ik vrees echter dat dit de offischele spelling is. Ik kan hier niet tegen dus ik doe het liever op zijn ouderwetsch.
Een Nederlands woord dat zelfs de Belgen zouden weten te appréciëren (Moet hier wel een streepje op eigenlijk?).
Voor wie niet weet wat een bouwvakkersdécolleté is:
Stel je een bouwvakker voor die met zijn rug naar je gekeerd bukt of door de knieën gaat, gekleed in spijkerbroek, te korte onderbroek (want niet zichtbaar) en te kort hemd/T-shirt (want het blijft niet binnen de broek). Het geheel met de nadrukkelijk zichtbare spleet heet bouwvakkersdécolleté.
Eigenlijk hoort een bouwvakkersdécolleté bij een bouwvakker. Maar zoals dat zo vaak gaat, gaat zo'n woord een eigen leven leiden.
Bij extensie wordt het ook gebruikt voor die gevallen waarin je getracteerd wordt op een dikretige 40+ vrouw gekleed in te krappe trainingsbroek die in de supermarkt de merkloze macaroni van 67 cent de kilo probeert te pakken.
Om een of andere reden zie ik, hoewel onmiskenbaar heteroseksueel, toch liever de oorspronkelijke bouwvakkervariant.
Recentere ontwikkelingen brachten nieuwe mogelijkheden voor het gebruik van "bouwvakkersdécolleté".
De moderne vrouwenbroek die niet op de heupen maar op het schaambeen wordt gedragen is ook aan de achterkant wat lager.
De combinatie met iel ondergoed geeft soms onverwachte inkijk.
En in dit laatste geval is soms de weerzin tegen het geheel verdwenen.
Een schalks jong bouwvakkersdécolleteetje heeft al menigeen doen glimlachen.
vrijdag 30 oktober 2009
Intrigerende woorden (3) wildplassen
Heel lang geleden, de dino's waren net uitgestorven, leefde er een klein diertje (ik noem hem Jan) ergens op Gondwanaland of Laurasia.
Dit diertje deed overal waar hij wilde laten weten dat hij er geweest was een plasje. Heel handig, want plassen moest hij nogal eens. Hij leerde dit ook aan zijn zoontjes. en die weer aan hun zoontjes en die weer (hier stop ik maar, want anders wordt deze zin erg lang). Jan kreeg heel veel nakomelingen.
Jan hield veel van pitahaja's. Zijn kroost en nakroost ook. Maar de hoeveelheid pitahaja's was beperkt. Sommige kleine Jantjes besloten daarom om maar iets anders te gaan eten. Sommige gingen gras eten, andere gingen over op kariboes, weer andere gingen okkernoten kraken. Dat leidde tot het ontstaan van vele nieuwe soorten, want voor het eten van kariboes of okkernoten is een ander gebit nodig dan voor pitahaja's.
Zo'n zestig miljoen jaar later had Jan vele nakomelingen. Verdeeld over vele soorten. Allemaal deden ze bij tijd en wijle plasjes om te laten weten dat ze er geweest waren. De wijfjes ook om te laten weten dat ze vruchtbaar waren en de mannetjes om te laten weten dat ze niet wilden dat er andere mannetjes zich te opzichtig op hun terrein ophielden.
Sommig beestjes verloren nagenoeg hun hele olfactorische vermogens. Zij bleven echter veelal hun plasjes doen, meestal tegen een boom, soms ook tegen een struik of heg.
Ergens rond de millenniumwisseling ergerde iedereen zich aan hondepoep. Dat had de journalistiek bepaald door te vragen: "Ergert u zich aan hondepoep?" Nou, dat bleek! bijna iedereen ergerde zich wel een beetje aan hondepoep.
Maar na een paar jaar was het Nieuws er wel af en de journalistiek leeft van Nieuws.
En dus moesten ze iets Nieuws verzinnen.
Dat werd het woord "wildplassen".
En zo verdween een miljoenen jaren oud recht.
Dit diertje deed overal waar hij wilde laten weten dat hij er geweest was een plasje. Heel handig, want plassen moest hij nogal eens. Hij leerde dit ook aan zijn zoontjes. en die weer aan hun zoontjes en die weer (hier stop ik maar, want anders wordt deze zin erg lang). Jan kreeg heel veel nakomelingen.
Jan hield veel van pitahaja's. Zijn kroost en nakroost ook. Maar de hoeveelheid pitahaja's was beperkt. Sommige kleine Jantjes besloten daarom om maar iets anders te gaan eten. Sommige gingen gras eten, andere gingen over op kariboes, weer andere gingen okkernoten kraken. Dat leidde tot het ontstaan van vele nieuwe soorten, want voor het eten van kariboes of okkernoten is een ander gebit nodig dan voor pitahaja's.
Zo'n zestig miljoen jaar later had Jan vele nakomelingen. Verdeeld over vele soorten. Allemaal deden ze bij tijd en wijle plasjes om te laten weten dat ze er geweest waren. De wijfjes ook om te laten weten dat ze vruchtbaar waren en de mannetjes om te laten weten dat ze niet wilden dat er andere mannetjes zich te opzichtig op hun terrein ophielden.
Sommig beestjes verloren nagenoeg hun hele olfactorische vermogens. Zij bleven echter veelal hun plasjes doen, meestal tegen een boom, soms ook tegen een struik of heg.
Ergens rond de millenniumwisseling ergerde iedereen zich aan hondepoep. Dat had de journalistiek bepaald door te vragen: "Ergert u zich aan hondepoep?" Nou, dat bleek! bijna iedereen ergerde zich wel een beetje aan hondepoep.
Maar na een paar jaar was het Nieuws er wel af en de journalistiek leeft van Nieuws.
En dus moesten ze iets Nieuws verzinnen.
Dat werd het woord "wildplassen".
En zo verdween een miljoenen jaren oud recht.
dinsdag 20 oktober 2009
Intrigerende woorden (2) droplul
Wat is eigenlijk een "droplul"?
Een "droplul" is in ieder geval mannelijk - en er is geen vrouwelijk equivalent "spekkiekut" of zo.
Een droplul is minder erg dan een "lul" (als denigrerend (scheld-)woord) gebruikt.
Iemand die iets gezegd heeft dat mogelijk wat vervelend/storend was, maar niet heel kwalijk. Zoiets.
Wie zou ooit bedacht hebben om iemand uit te maken voor "droplul"?
Wonderlijk succes: "Droplul" is een blijvertje gebleken.
Een "droplul" is in ieder geval mannelijk - en er is geen vrouwelijk equivalent "spekkiekut" of zo.
Een droplul is minder erg dan een "lul" (als denigrerend (scheld-)woord) gebruikt.
Iemand die iets gezegd heeft dat mogelijk wat vervelend/storend was, maar niet heel kwalijk. Zoiets.
Wie zou ooit bedacht hebben om iemand uit te maken voor "droplul"?
Wonderlijk succes: "Droplul" is een blijvertje gebleken.
vrijdag 16 oktober 2009
Intrigerende woorden (1): glossolalie
Glossolalie.
Dit woord kwam ik voor het eerst tegen ergens halverwege de jaren '70.
De tweede en tevens vooralsnog laatste keer was een jaar of vijf geleden.
Beide keren in de betekenis van "uitstoten van (nagenoeg) betekenisloze klanken".
Wikipedia zegt er heel andere dingen over. Glossolalie is het spreken in tongen. Vele christelijke sektes houden er zich mee bezig. Maar, jammer voor hen, het komt ook buiten de christelijke wereld voor. En je hoeft er ook niet sprinkhanen voor te eten. Er is veel onderzoek naar gedaan door (para)psychologen en medici.
Kwootje uit wikipedia:
Dit woord kwam ik voor het eerst tegen ergens halverwege de jaren '70.
De tweede en tevens vooralsnog laatste keer was een jaar of vijf geleden.
Beide keren in de betekenis van "uitstoten van (nagenoeg) betekenisloze klanken".
Wikipedia zegt er heel andere dingen over. Glossolalie is het spreken in tongen. Vele christelijke sektes houden er zich mee bezig. Maar, jammer voor hen, het komt ook buiten de christelijke wereld voor. En je hoeft er ook niet sprinkhanen voor te eten. Er is veel onderzoek naar gedaan door (para)psychologen en medici.
Kwootje uit wikipedia:
De oudst bekende (vermoedelijke) optekening van glossolalie is te vinden in een van de gnostische geschriften die gevonden zijn in Nag Hammadi. Een deel van de tekst luidt:
- Een verborgen, onzichtbaar mysterie kwam tot uiting:
- iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
- EEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE
- oooooooooooooooooooooo
- uuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu
- eeeeeeeeeeeeeeeeeeeeee
- aaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa
- OOOOOOOOOOOOOOOOOOOOOO
Taal (1)
Talen hebben sinds mijn middelbareschooltijd mijn belangstelling gehad.
Ik had er tot dusverre te weinig aan gedaan. Voor dit soort dingen is het gelukkig nooit te laat. Voor taaldingen bestaat bijna nooit een deadline of een ultimatum. Sinds een tijdje ben ik bezig met Etruskisch. Ik kan nog weinig concreets laten zien, later meer dus.
Voorlopig moeten jullie, weinige lezers het doen met een lijstje mij intrigerende woorden.
dinsdag 13 oktober 2009
(Ik en) Wereldgeschiedenis(2)
De jaren '60.
Waren die nou echt zo bijzonder?
JA
Het was een tijd van verandering.
Misschien wel de belangrijkste gebeurtenis: Het Tweede Vaticaans Concilie (Later meer hierover).
Er kwam kleur.
Voor 1960 waren
alle auto's grijs (behalve ambulances)
alle telefoons zwart
alle mannen kleurloos.
Er kwamen verschillen tussen mensen.
Alle mannen van mijn leeftijd en ouder hebben ooit eens de tondeuse in hun nek gevoeld.
Het was regelrechte sensatie dat The Beatles haar tot half over hun oren droegen.
Alle mannen droegen grijze colbertjes. En ook de vrouwen, die wel iets meer vrijheid hadden, waren niet al te opzichtig gekleed. De minirok was een revolutie. Er was een liedje over "tien centimeter boven de knie". Dat was in het begin al erg gewaagd. Niet veel later werden de "bovenbroekjes" uitgevonden, bedoeld om mannen te behoeden voor hartaanvallen bij toevallige inkijk. Sliploos kwam voor, maar was heel zeldzaam.
De jaren '60 waren een explosie van creativiteit.
Talloze stromingen ontstonden in de Kunst en in de Muziek (Later meer).
Heel langzaam kwam de bevrijding van de vrouw op gang (Later meer hierover).
Zelf was ik een echte hippie. Eigenlijk nog steeds. Ik zie er alleen niet meer zo uit.
Waren die nou echt zo bijzonder?
JA
Het was een tijd van verandering.
Misschien wel de belangrijkste gebeurtenis: Het Tweede Vaticaans Concilie (Later meer hierover).
Er kwam kleur.
Voor 1960 waren
alle auto's grijs (behalve ambulances)
alle telefoons zwart
alle mannen kleurloos.
Er kwamen verschillen tussen mensen.
Alle mannen van mijn leeftijd en ouder hebben ooit eens de tondeuse in hun nek gevoeld.
Het was regelrechte sensatie dat The Beatles haar tot half over hun oren droegen.
Alle mannen droegen grijze colbertjes. En ook de vrouwen, die wel iets meer vrijheid hadden, waren niet al te opzichtig gekleed. De minirok was een revolutie. Er was een liedje over "tien centimeter boven de knie". Dat was in het begin al erg gewaagd. Niet veel later werden de "bovenbroekjes" uitgevonden, bedoeld om mannen te behoeden voor hartaanvallen bij toevallige inkijk. Sliploos kwam voor, maar was heel zeldzaam.
De jaren '60 waren een explosie van creativiteit.
Talloze stromingen ontstonden in de Kunst en in de Muziek (Later meer).
Heel langzaam kwam de bevrijding van de vrouw op gang (Later meer hierover).
Zelf was ik een echte hippie. Eigenlijk nog steeds. Ik zie er alleen niet meer zo uit.
4 mijl
Dit weekend is voor de 23e keer de "4 mijl" georganiseerd. Hollen tussen Haren en Groningen.
In de zomer van 2007 was ik bij mijn broer Geert op bezoek. Hij had net de marathon van Leeuwarden gedaan. Weliswaar (ivm de enorme hitte die dag) maar een halve, maar hij was desondanks knap moe.
We babbelden wat en besloten werd dat ik toch minstens de 4 mijl moest kunnen doen.
Net als Geert ben ik 100+ kilo zwaar. Maar met een beetje oefenen moest het kunnen, vond ik ook.
Begin 2008 brak ik mijn arm en Geert kreeg een hersenbloeding.
Geen 4 mijl. Niet in 2008. Niet in 2009. Waarschijnlijk nooit meer.
Aftakeling. Soms gaat het ongemerkt. Soms word je er genadeloos mee geconfronteerd.
In de zomer van 2007 was ik bij mijn broer Geert op bezoek. Hij had net de marathon van Leeuwarden gedaan. Weliswaar (ivm de enorme hitte die dag) maar een halve, maar hij was desondanks knap moe.
We babbelden wat en besloten werd dat ik toch minstens de 4 mijl moest kunnen doen.
Net als Geert ben ik 100+ kilo zwaar. Maar met een beetje oefenen moest het kunnen, vond ik ook.
Begin 2008 brak ik mijn arm en Geert kreeg een hersenbloeding.
Geen 4 mijl. Niet in 2008. Niet in 2009. Waarschijnlijk nooit meer.
Aftakeling. Soms gaat het ongemerkt. Soms word je er genadeloos mee geconfronteerd.
(Ik en) Muziek (2)
Bijna iedereen heeft wel speciale herinneringen aan bepaalde melodieën.
In mijn eerste postje over muziek schreef ik dit zinnetje.
Een paar dagen later schreef Jack of Heartzzz iets over "Father and son".
Zie mijn commentaartje aldaar.
Griezelig.
In mijn eerste postje over muziek schreef ik dit zinnetje.
Een paar dagen later schreef Jack of Heartzzz iets over "Father and son".
Zie mijn commentaartje aldaar.
Griezelig.
maandag 5 oktober 2009
Ik en vrouwen (1)
In mijn leven ben ik vaak voor vrouwen gevallen, waar ik beter bij uit de buurt had kunnen blijven. Vaak is dat niet zo erg. Een tijdje een beetje wazig en dan ging het wel weer.
Soms was het erger: Ik was gruwelijk verliefd.
Het is mij drie keer overkomen en steeds kostte het mij jaren van mijn leven. Jaren waarin ik verlamd was. Waarin er niets uit mijn handen kwam. Jaren die ik niet had willen leven.
Het eerste meisje waar ik echt gruwelijk verliefd op geweest ben, heette Nanette. Ik was maar een van de velen. Er moeten tientallen voor haar gevallen zijn. Ze was supervrouwelijk en veel meer dan ik, sukkeltje, aankon. Zo'n vrouw, die zonder dat ze er iets aan kon doen, jongens in complete verwarring bracht.
Onlangs ben ik begonnen met het, via Internet, opzoeken van mensen die ik lang niet gezien heb.
Ik had Nanette meer dan een kwart eeuw niet gezien.
Ze bleek een maand geleden het tijdelijke met het eeuwige verwisseld te hebben.
Zelden zo erg het gevoel van "net te laat" gehad.
Ik ben wat van slag.
Soms was het erger: Ik was gruwelijk verliefd.
Het is mij drie keer overkomen en steeds kostte het mij jaren van mijn leven. Jaren waarin ik verlamd was. Waarin er niets uit mijn handen kwam. Jaren die ik niet had willen leven.
Het eerste meisje waar ik echt gruwelijk verliefd op geweest ben, heette Nanette. Ik was maar een van de velen. Er moeten tientallen voor haar gevallen zijn. Ze was supervrouwelijk en veel meer dan ik, sukkeltje, aankon. Zo'n vrouw, die zonder dat ze er iets aan kon doen, jongens in complete verwarring bracht.
Onlangs ben ik begonnen met het, via Internet, opzoeken van mensen die ik lang niet gezien heb.
Ik had Nanette meer dan een kwart eeuw niet gezien.
Ze bleek een maand geleden het tijdelijke met het eeuwige verwisseld te hebben.
Zelden zo erg het gevoel van "net te laat" gehad.
Ik ben wat van slag.
donderdag 17 september 2009
(Ik en) Wereldgeschiedenis (1)
Ik ben altijd wat wereldvreemd geweest.
De maatschappij heeft me nooit zo geïnteresseerd. Ik heb mijn meningen en opvattingen, dat wel. Ik kan bijvoorbeeld niet begrijpen dat er nog steeds mensen zijn die ervan uit gaan dat ongelijkheid de wereld beter zou kunnen maken. Ooit was er een filosoof wiens boodschap in essentie was:
"Ieder voor zich en god voor allen."
VVD dus.
Het idee was dat concurrentie de wereld beter zou maken.
We zijn een paar eeuwen verder en het is duidelijk dat dit principe miljoenen mensen het leven zuur gemaakt heeft. Honger en gebrek aan zowat alles in een groot deel van de wereld.
Is communisme het antwoord? Communisme zoals we het gezien hebben vast niet. Maar dit is het principe:
"Alles eerlijk delen."
Wie van mening mocht zijn dat het Sowjetcommunisme beroerd was, bedenke dat de SU de strijd met de US verloren heeft. Het was een oneerlijke strijd. De US won door een vuil principe: De SU werd gedwongen zich te verdedigen in een arena die van de US was: de markteconomie.
Had de SU gewonnen, dan hadden we niet meteen een betere wereld gehad. Daar waren we volgens de "officiële" theorie ook nog niet aan toe.
Nu de SU verloren heeft zien we de effecten: Net als in de US steeds meer werkloosheid, dakloosheid en gebrek aan medicijnen en voedsel. Ik heb de cijfers al een tijdje niet gezien maar in de US was op een gegeven moment 11% dakloosheid - en dat was voor son-of-a-Bush.
Tientallen jaren zijn wij in het Westen beïnvloed door Westerse propaganda.
De Sowjetpropaganda zal vast niet altijd eerlijk geweest zijn, maar de Westerse is tot op de dag van vandaag onbetrouwbaar. Wat ik persoonlijk bizar vind is het glasharde liegen waar we tegenwoordig mee geconfronteerd worden.
Saddam Hussein had geen WMD's. Hij had olie. Die olie was al verdeeld vóór de oorlog(en).
"Opbouw" van Afghanistan? Er is gewoon oorlog. Bijna dagelijks vallen doden.
De maatschappij heeft me nooit zo geïnteresseerd. Ik heb mijn meningen en opvattingen, dat wel. Ik kan bijvoorbeeld niet begrijpen dat er nog steeds mensen zijn die ervan uit gaan dat ongelijkheid de wereld beter zou kunnen maken. Ooit was er een filosoof wiens boodschap in essentie was:
"Ieder voor zich en god voor allen."
VVD dus.
Het idee was dat concurrentie de wereld beter zou maken.
We zijn een paar eeuwen verder en het is duidelijk dat dit principe miljoenen mensen het leven zuur gemaakt heeft. Honger en gebrek aan zowat alles in een groot deel van de wereld.
Is communisme het antwoord? Communisme zoals we het gezien hebben vast niet. Maar dit is het principe:
"Alles eerlijk delen."
Wie van mening mocht zijn dat het Sowjetcommunisme beroerd was, bedenke dat de SU de strijd met de US verloren heeft. Het was een oneerlijke strijd. De US won door een vuil principe: De SU werd gedwongen zich te verdedigen in een arena die van de US was: de markteconomie.
Had de SU gewonnen, dan hadden we niet meteen een betere wereld gehad. Daar waren we volgens de "officiële" theorie ook nog niet aan toe.
Nu de SU verloren heeft zien we de effecten: Net als in de US steeds meer werkloosheid, dakloosheid en gebrek aan medicijnen en voedsel. Ik heb de cijfers al een tijdje niet gezien maar in de US was op een gegeven moment 11% dakloosheid - en dat was voor son-of-a-Bush.
Tientallen jaren zijn wij in het Westen beïnvloed door Westerse propaganda.
De Sowjetpropaganda zal vast niet altijd eerlijk geweest zijn, maar de Westerse is tot op de dag van vandaag onbetrouwbaar. Wat ik persoonlijk bizar vind is het glasharde liegen waar we tegenwoordig mee geconfronteerd worden.
Saddam Hussein had geen WMD's. Hij had olie. Die olie was al verdeeld vóór de oorlog(en).
"Opbouw" van Afghanistan? Er is gewoon oorlog. Bijna dagelijks vallen doden.
donderdag 10 september 2009
(Ik en) Muziek (1)
Muziek is een dankbaar thema.
Bijna iedereen heeft wel speciale herinneringen aan bepaalde medlodieën.
Ik ben midden jaren vijftig geboren.
Ik was in utero toen de klanken van “Rock around the clock” van Bill Haley en zijn Comets de wereld veroverden. Niemand wist het toen nog, maar dit zou later als het begin van de popmuziek beschouwd worden. Ik ben dus ongeveer zo oud als de popmuziek.
Bill Haley en zijn Comets waren een voor die tijd raar groepje. Ze sprongen wat vreemd in het rond in hun colbertjes en de bas was nog zo’n groot ding, waar een mannetje in kon klimmen.
Aan Bill Haley heb ik weinig herinneringen. Althans uit de jaren ’50. Later heeft “Rock around the clock” nog een paar keer de hitparades beklommen.
Niets van voor “the day the music died” heb ik meegekregen.
In Europa kwam so wie so weinig door van wat er aan de andere kant van de plas in de toen nog onbelangrijk geachte jeugdcultuur gebeurde.
Wij waren bovendien Europa en hadden onze eigen Cultuur. Die is gelukkig ook voornamelijk langs me heen gegaan. Cliff Richard, Paul Anka, dat soort dingen.
Popmuziek hoorde je nergens via de officiële kanalen.
Radio Caroline, Radio Veronica, de piratenzenders. Die waren moeilijk te ontvangen: amplitudemodulatie met ontstellend veel ruis. En Radio Luxemburg een uurtje per dag. Stiekem met de radio heel zacht.
Maar de wereld was aan het veranderen. Daarover een andere keer meer.
Bijna iedereen heeft wel speciale herinneringen aan bepaalde medlodieën.
Ik ben midden jaren vijftig geboren.
Ik was in utero toen de klanken van “Rock around the clock” van Bill Haley en zijn Comets de wereld veroverden. Niemand wist het toen nog, maar dit zou later als het begin van de popmuziek beschouwd worden. Ik ben dus ongeveer zo oud als de popmuziek.
Bill Haley en zijn Comets waren een voor die tijd raar groepje. Ze sprongen wat vreemd in het rond in hun colbertjes en de bas was nog zo’n groot ding, waar een mannetje in kon klimmen.
Aan Bill Haley heb ik weinig herinneringen. Althans uit de jaren ’50. Later heeft “Rock around the clock” nog een paar keer de hitparades beklommen.
Niets van voor “the day the music died” heb ik meegekregen.
In Europa kwam so wie so weinig door van wat er aan de andere kant van de plas in de toen nog onbelangrijk geachte jeugdcultuur gebeurde.
Wij waren bovendien Europa en hadden onze eigen Cultuur. Die is gelukkig ook voornamelijk langs me heen gegaan. Cliff Richard, Paul Anka, dat soort dingen.
Popmuziek hoorde je nergens via de officiële kanalen.
Radio Caroline, Radio Veronica, de piratenzenders. Die waren moeilijk te ontvangen: amplitudemodulatie met ontstellend veel ruis. En Radio Luxemburg een uurtje per dag. Stiekem met de radio heel zacht.
Maar de wereld was aan het veranderen. Daarover een andere keer meer.
Blogblock?
Tja, daar zit je dan met je plannen voor een leuk blog.
Een writer's block heb ik wel eens gehad (1996-1998). Meestal betekent zo'n block, dat je niets meer hebt om over te schrijven; dat er gewoon niets uit je vingers komt.
Mijn huidige block LIJKT alleen maar een block. Ik heb gewoon te veel om uit te kiezen.
Eerst maar eens een terugblik op mijn leven.
Er zijn best wel veel dingen waar ik wat eieren over wil leggen.
Ik ga het doen rond themata. Zoals
Wereldgeschiedenis. (Dan weet ik meteen dat ik nooit zonder inspiratiemateriaal kom te zitten. Meer specifiek kijk ik terug op de jaren '60 en de impact van de veranderingen van toen op het leven van nu.)
Muziek. (Daar kan ik minder mee dan Jack of Heartzzz, maar muziek is zo ongeveer voor iedereen belangrijk. Ook voor mij dus.)
Onderwijs. (Niet alleen het onderwijs dat ik zelf genoten heb, maar ook de dramatische achteruitgang van de kwaliteit in de laatste eeuw.)
Religie. (Worstelingen, lang geleden.)
Ruimtevaart. (Ruimtevaart bestaat vanaf 1957. Ongeveer zo oud als ik dus.)
Vrouwen. (Blijven fascinerend. De raadselen uit mijn leven hebben altijd wat met vrouwen te maken.)
Ik ga het afwisselen met verhalen over ouder worden en met verhalen over mijn bridgeclubje.
Mijn dagelijkse beslommeringen? Ach, die zijn nog niet interessant. Misschien als ik een opleving krijg. Zo eentje waarvan ze zeggen dat mensen (vooral mannen) die krijgen als ze ruwweg 55 zijn.
Een writer's block heb ik wel eens gehad (1996-1998). Meestal betekent zo'n block, dat je niets meer hebt om over te schrijven; dat er gewoon niets uit je vingers komt.
Mijn huidige block LIJKT alleen maar een block. Ik heb gewoon te veel om uit te kiezen.
Eerst maar eens een terugblik op mijn leven.
Er zijn best wel veel dingen waar ik wat eieren over wil leggen.
Ik ga het doen rond themata. Zoals
Wereldgeschiedenis. (Dan weet ik meteen dat ik nooit zonder inspiratiemateriaal kom te zitten. Meer specifiek kijk ik terug op de jaren '60 en de impact van de veranderingen van toen op het leven van nu.)
Muziek. (Daar kan ik minder mee dan Jack of Heartzzz, maar muziek is zo ongeveer voor iedereen belangrijk. Ook voor mij dus.)
Onderwijs. (Niet alleen het onderwijs dat ik zelf genoten heb, maar ook de dramatische achteruitgang van de kwaliteit in de laatste eeuw.)
Religie. (Worstelingen, lang geleden.)
Ruimtevaart. (Ruimtevaart bestaat vanaf 1957. Ongeveer zo oud als ik dus.)
Vrouwen. (Blijven fascinerend. De raadselen uit mijn leven hebben altijd wat met vrouwen te maken.)
Ik ga het afwisselen met verhalen over ouder worden en met verhalen over mijn bridgeclubje.
Mijn dagelijkse beslommeringen? Ach, die zijn nog niet interessant. Misschien als ik een opleving krijg. Zo eentje waarvan ze zeggen dat mensen (vooral mannen) die krijgen als ze ruwweg 55 zijn.
maandag 24 augustus 2009
Een blauwe of een roze.
Dit gaat over ouder worden.
Ik ben geboren in 1955 en ben binnenkort laagbejaard.
Af en toe wordt mij dat pijnlijk duidelijk gemaakt,Bijvoorbeeld als ik een strippenkaart wil kopen en mij gevraagd wordt:
"Een blauwe of een roze?"(een roze is voor 65-plussers) Of als de "Plus" met een interessante aanbieding voor mij komt. De Plus is een blad voor 55=Plussers. Ouder worden gaat niet altijd ongemerkt.
Soms komt je langs zo'n pijnlijk mijlpaaltje.
In 1989 zei voor het eerst iemand "U" tegen mij.
10 jaar geleden stond voor het eerst iemand voor mij op in de bus.
2 jaar geleden zei iemand, die mij zag praten met een meisje van 17:
"Jij valt op te jonge meiden."Onzin, dacht ik eerst, ik ben weliswaar niet bang voor jonge meiden maar ik val er niet speciaal op.
Later besefte ik dat het toch waar was. Ik val op vrouwen van voor in de dertig - en die zijn wel 20 jaar jonger dan ik.
Abonneren op:
Posts (Atom)
.jpg)